Eerste dagje
Door: milou
Blijf op de hoogte en volg Milou Stéphanie
02 Juli 2011 | Frankrijk, Parijs
Dag 1: Hoi Allemaal,
Wat een hectische vertrek dag was het gister zeg. Om 5uur 's ochtends stond ik op. Eerst even douchen en afscheid van Dukie nemen en daarna om kwart voor 6 opweg naar Brussel, want vandaaruit vertrok mijn trein naar Saint Raphael.
Aangezien ik best wel gespannen was, kon ik ook niet rustig in de auto zitten. Brussel was ongeveer 3 uur rijden en aangezien we ruim van te voren waren vertrokken moest dit toch lukken. Maar niets was minder waar.
We kwamen in de file!!!!! Niet in Nederland, maar in België. Dus stress.. Zou ik de trein nog wel halen?
een kwartier voor tijd kwamen we bij het GROTE station aan en moesten we zoeken naar de TGV. Papa was er niet, want hij had ons snel voor het station eruit gezet.
Gelukkig was de TGV niet moeilijk te vinden. Mama en Lotte hielpen met de koffers en ik ging op zoek naar mijn plaats.
Eerst nog even afscheid nemen voor 2 maanden en toen de trein in. Niet zo leuk..
Gelukkig had papa de trein ook nog optijd gevonden en kon hij mij ook nog uitzwaaien.
Precies om 10.21uur ging het fluitje en ging ik weg, opweg naar Saint Raphael.
Er zat een aardige man naast mij in de stoel, een (nederlandstalige) Belg. Na 6,5 uur in de trein te hebben gezeten, zonder eten, kwam ik ook nog eens een half uur later aan dan gepland. Ik was tegen half 6 op het station. Met 2 zware
koffers en een gewone tas liep ik naar de uitgang. Alleen waar was de uitgang? Het was allemaal onduidelijk en ik wist niet waar ik heen moest. Gelukkig kwam ik een ander Nederlands meisje tegen. Samen stonden we in de lift, maar we kwamen
op de parkeerplaats uit. Het bleek de verkeerde kant te zijn. Maar wij liepen naar beneden met de 2 zware koffers via de trap. Toen we eenmaal beneden waren bleek dat het de verkeerde kant was en dat er niemand was. Dus moesten we weer omhoog
met onze zware koffers. Dat ging zo nog een tijdje door, totdat we uiteindelijk de hoofdin/uitgang hadden gevonden. Daar had het andere meisje haar "mensen" al gevonden, alleen ik nog niet.
Toen ben ik de camping maar gaan bellen. Ik kreeg een franse vrouw aan de telefoon en ik legde uit dat ik bij de uigang was op het station. Zij brabbelde wat en zei uiteindelijk: maak je geen zorgen. Dus ik dacht dat ze er zo wel aan zouden komen.
Na 3 kwartier te hebben gewacht, heb ik ze nog een keer gebeld. Toen kreeg ik de Nederlandse Kirsten aan de lijn. Zij vertelde me dat ze mij hadden gezocht op het station maar niet konden vinden en weer terug zijn gegaan. Maar dat er nu wel iemand zou komen bij de hoofdingang.
Uiteindlijk was ik tegen half 9 op de camping aangekomen en kon ik me installeren. Daarna heb ik samen met Kirsten (waarbij ik in een huisje zit) spaghetti gegeten en hebben we nog even gekletst. Tegen 11uur ben ik gaan slapen, na een hele hectische dag!
Liefss xx
Wat een hectische vertrek dag was het gister zeg. Om 5uur 's ochtends stond ik op. Eerst even douchen en afscheid van Dukie nemen en daarna om kwart voor 6 opweg naar Brussel, want vandaaruit vertrok mijn trein naar Saint Raphael.
Aangezien ik best wel gespannen was, kon ik ook niet rustig in de auto zitten. Brussel was ongeveer 3 uur rijden en aangezien we ruim van te voren waren vertrokken moest dit toch lukken. Maar niets was minder waar.
We kwamen in de file!!!!! Niet in Nederland, maar in België. Dus stress.. Zou ik de trein nog wel halen?
een kwartier voor tijd kwamen we bij het GROTE station aan en moesten we zoeken naar de TGV. Papa was er niet, want hij had ons snel voor het station eruit gezet.
Gelukkig was de TGV niet moeilijk te vinden. Mama en Lotte hielpen met de koffers en ik ging op zoek naar mijn plaats.
Eerst nog even afscheid nemen voor 2 maanden en toen de trein in. Niet zo leuk..
Gelukkig had papa de trein ook nog optijd gevonden en kon hij mij ook nog uitzwaaien.
Precies om 10.21uur ging het fluitje en ging ik weg, opweg naar Saint Raphael.
Er zat een aardige man naast mij in de stoel, een (nederlandstalige) Belg. Na 6,5 uur in de trein te hebben gezeten, zonder eten, kwam ik ook nog eens een half uur later aan dan gepland. Ik was tegen half 6 op het station. Met 2 zware
koffers en een gewone tas liep ik naar de uitgang. Alleen waar was de uitgang? Het was allemaal onduidelijk en ik wist niet waar ik heen moest. Gelukkig kwam ik een ander Nederlands meisje tegen. Samen stonden we in de lift, maar we kwamen
op de parkeerplaats uit. Het bleek de verkeerde kant te zijn. Maar wij liepen naar beneden met de 2 zware koffers via de trap. Toen we eenmaal beneden waren bleek dat het de verkeerde kant was en dat er niemand was. Dus moesten we weer omhoog
met onze zware koffers. Dat ging zo nog een tijdje door, totdat we uiteindelijk de hoofdin/uitgang hadden gevonden. Daar had het andere meisje haar "mensen" al gevonden, alleen ik nog niet.
Toen ben ik de camping maar gaan bellen. Ik kreeg een franse vrouw aan de telefoon en ik legde uit dat ik bij de uigang was op het station. Zij brabbelde wat en zei uiteindelijk: maak je geen zorgen. Dus ik dacht dat ze er zo wel aan zouden komen.
Na 3 kwartier te hebben gewacht, heb ik ze nog een keer gebeld. Toen kreeg ik de Nederlandse Kirsten aan de lijn. Zij vertelde me dat ze mij hadden gezocht op het station maar niet konden vinden en weer terug zijn gegaan. Maar dat er nu wel iemand zou komen bij de hoofdingang.
Uiteindlijk was ik tegen half 9 op de camping aangekomen en kon ik me installeren. Daarna heb ik samen met Kirsten (waarbij ik in een huisje zit) spaghetti gegeten en hebben we nog even gekletst. Tegen 11uur ben ik gaan slapen, na een hele hectische dag!
Liefss xx
-
02 Juli 2011 - 15:47
Suzan L.:
Hee,
Dat is niet zo'n leuke start!
Hopelijk heb je je plekje nu een beetje gevonden. Lijkt me ook best eng, zo helemaal in je eentje, op een vreemde plaats. Gelukkig is het uiteindelijk goedgekomen.
Maar ik ben benieuwd na je volgende verhaal! Veel plezier en succes daar!
xxx -
02 Juli 2011 - 16:14
Pap En Mam:
Heejj Milou,
Gelukkig heb je inmiddels een stopcontact met internetgebruik gevonden. Maakt het contact wel iets makkelijker. Wij hebben na jouw vertrek nog wel een leuk dagje in Brussel gehad. We zijn naar het Atomium geweest, daarna geshopt en lekker ergens gegeten. En we zeiden de hele tijd tegen elkaar als er iets misging: Maakt niet uit, Milou heeft de trein gelukkig gehaald. De rest maakt niet meer uit.
Gelukkig is het daarna allemaal ook nog goed gekomen met jou.
Nou meid, we houden contact. En vergeet vooral niet te genieten van het mooie weer, de mooie omgeving, de leuke collega's en morgen de schattige kindertjes bij de kinderclub.
Liefs en veel kusjes -
02 Juli 2011 - 16:39
Marloes :
Hee,
Ik ving al iets op dat je lang op het station moest wachten. Kan me voorstellen dat je het niet leuk vond, ik zou ook niet weten wat ik zou moeten doen. Maar gelukkig ben je er nu. Begin je dit weekend voor het eerst? Heel veel plezier en geniet er van!
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
